Hi lieve allemaal!
Hierbij mijn aller eerste update vanuit India!
Bye Holland:
Op 3 dec vertrok ik vanuit Nederland. Het uitzwaai comité was geweldig! Mijn familie, Emiel zijn familie en Emiel natuurlijk. Na een paar dikke tranen en heel veel knuffels liep ik dan alleen de douane door. Hier keek ik enorm tegen op en ik kan je vertellen. Wat een verschrikkelijk moment zeg! Bah, niets aan. Toen ik eenmaal in het vliegtuig zat ging het wel weer. Nog wel even leuk tijdens de vlucht, ik was helemaal voorbereid op de hitte in India, een truitje voor in het vliegtuig met daaronder een hemdje. Stap ik diezelfde avond in Kiev het vliegtuig uit voor mijn overstap sta ik ineens met mijn voeten in de sneeuw, helemaal niet op gerekend natuurlijk!
Dan mijn vlucht naar India. Wat me gelijk opvalt is dat 50% van de mensen in het vliegtuig een tulband draagt, best wel imponerend. Mijn spanning van het alleen reizen en alle tulbanden werd in het vliegtuig gelukkig een beetje gesust. Ik zat naast een Indiase man die naar Frankrijk was verhuisd voor de liefde. Hij liet me allemaal mooie foto’s van zijn land zien. En toen ik hem vroeg hoe ik kon weten of een taxi veilig is of niet zei hij: zie je die man op de voorste rij met die tulband? Die moet je hebben, dan weet je zeker dat je niet belazerd wordt, zij zijn het eerlijkst!
Hi India:
Veilig geland! En yessss er staat een vrolijke man met mijn naam op een bordje te wachten bij de arrivals. Gelukkig! Hij tilt mijn veel te zware tas naar zijn auto die ietsje verder op geparkeerd staat. Het is gelijk duidelijk dat ik in India ben. Toet-toet, links rijden, koeien op de weg, chaos! Na een tijdje rijden komen we aan bij de yoga school. Een rustige, omheinde, groene oase vergeleken met alle chaos van daarvoor. Langzaam druppelt de groep binnen, Duits, Belgisch, Amerikaans, Italiaans, Frans en een Nederlander bij mij in de hut, gezellig! 7 vrouwen! Ik ben heel benieuwd! Ik kruip snel mijn bed in om een beetje bij te slapen.
Yoga teacher training:
De volgende dag begint de cursus met de vuurceremonie. Wij dragen allemaal witte kleding en krijgen een mooie bloemenketting. Het is heerlijk weer, een strak blauwe lucht en niet te heet. Er is een priester die eindeloos gebeden (uit zijn hoofd) op zegt en ondertussen een bloemetje naast Shiva legt of een stukje Neem op het vuur gooit. Daarna krijgen wij allemaal een bakje rijst. 21x pakken we een beetje rijst met onze middelvinger, ringvinder en duim (geen idee waarom) en gooien we dit in het vuur als offer. Grappig om te zien hoe dit hier gaat, iedereen geloofd erin maar neemt het ook niet al te serieus.
Er is een heel team die ook de hele maand op de campus zal wonen om ons van alle gemakken te voorzien. Een kok, een barman, een aantal schoonmakers en de eigenaren die ook yoga lessen geven. Het eten is heerlijk! Curries, veel groenten, rijst en paratha, mijn nieuwe favoriet! En elke maaltijd wat anders!
De volgende dag beginnen we dan echt! Om 5:30 uur opstaan want we hebben een druk programma. Het programma zit echt vol maar alle lessen zijn ontzettend leuk. De actieve lessen worden afgewisseld met art of teaching (hoe les te geven) anatomie en filosofie en het is echt ontzettend leuk om zo meer over yoga en de geschiedenis ervan te weten te komen. Na een weekje begint te spierpijn wel echt te komen, maar de leraren pushen ons om gewoon door te gaan en verrek het werkt ook nog. Nog een paar dagen later is het weg. Elke dag oefenen we de hoofdstand, wat een verschrikkelijke oefening zeg! Maar ook die gaat gelukkig elke dag een stukje beter.
06:00 - 06:30 - Tea & juices
06:30 - 07:00 - Pranayama / meditation
07:00 - 08:30 - Morning asana
08:30 - 09:30 - Breakfast
09:30 - 10:30 - Art of teaching
10:30 - 10:45 - Short break
10:45 - 13:15 - Anatomy & philosophy
13:15 - 15:00 - Lunch
15:00 - 15:30 - Karma yoga
15:30 - 16:00 - Tea & juices
16:00 - 17:30 - Evening asana
17:30 - 19:00 - Self study
19:00 - Dinner
En zo gaan we een maandje door. Doordeweeks hard aan de bak, ’s avonds studeren, heel veel kletsen en vroeg naar bed. Op zaterdag middag en zondag zijn we vrij en kunnen we lekker naar het strand en uit eten! Wel met ons studieboekje onder de arm natuurlijk. De laatste week van de cursus moeten we elkaar yoga les gaan geven. De eerste keer mag je een les opsplitsen en is het een oefening en de tweede keer is het 1,5 uur voor het eggie. Dit practicum en een theorie toets zorgen er samen voor of je het certificaat haalt ja of nee. Myrthe en ik kiezen voor Ashtanga voor onze les samen. En ik kies Vinyasa voor mijn examen. Het is super leuk om elkaar les te geven en om te zien hoe iedereen het weer op haar eigen manier doet. Gelukkig gaan practicums goed en ben ik in ieder geval geslaagd voor dit deel! Op de aller laatste dag hebben we in de ochtend ons theorie examen. En yes, van de 5 van ons die examen deden heeft iedereen het gehaald!! Heeeeeeerlijk!!! ’S middags drinken deze kersverse yoga leraressen lekker cocktails op het strand!!
Het zit erop! Bizar! Een maandje zo intens, zo gefocust op 1 ding, maar zo leuk! We sluiten de boel af met een vuurceremonie inclusief priester, bloemen en rijst.
Emiel:
En dan is het ein-de-lijk zo ver! Na de vuurceremonie pak ik de taxi naar het vliegveld om Emiel op te halen. Ik moet zeggen de eerste twee weken gingen nog wel, ik was zo druk dat ik niet eens zoveel tijd had om hem te missen maar de laatste twee weken gingen echt niet meer! Dus ik kan dan ook niet wachten om hem eindelijk op te halen. Als verassing sta ik hem op te wachten tussen alle Indiase taxichauffeurs. Emiel weet inmiddels wel dat ik van verassingen houdt dus waarschijnlijk was het voor hem eerder een verassing als ik er niet stond haha. Maar een uur naar de landing was hij nog steeds niet door de schuifdeuren komen lopen. Ooo-ooooo, natuurlijk heb ik hem gelijk gebeld maar zijn telefoon stond uit, raar. Ik vroeg een aantal mensen die wel naar buiten kwamen hoelang geleden zij geland waren. Het antwoord was 15 min, shit… Waar blijft Emiel?! Op het hele vliegveld was geen duidelijk overzicht van alle vluchten en vertragingen te vinden. Ineens gingen alle doemscenario’s door mijn hoofd. Misschien komt hij de douane in Mumbai niet door?! Of nog erger is het vliegtuig neergestort?… De taxichauffeur ziet mijn paniek en doet er alles aan om erachter te komen wat er met de vlucht aan de hand is. Even later komt hij terug met het goede nieuws dat hij vertraging heeft en over 5 min land! Yes!
En dan komt hij eindelijk de schuifdeuren doorgelopen. Hij is er! Zoooo leuk!! We stappen de taxi in en rijden terug naar de yoga school waar we nog een nachtje kunnen slapen. Zo leuk, Emiel verbaasd zich net zo over die koeien, het getoeter en alle chaos als ik een paar weken geleden. Ik laat hem alles zien en dan is het vakantie vieren begonnen! De volgende dag vertrekken we richting het strand van Patnem, dit is het stadje waar vanuit de yogaschool ook steeds naartoe gingen. Hier zijn we een paar dagen om te relaxen en om oud & nieuw te vieren. Oudjaarsdag beginnen we met een heerlijke massage. ’S avonds gaan naar een feestje op het strand met mensen uit ons hostel en de overgebleven meiden van de cursus! Een groot feest!
Als we weer helemaal bijgekomen zijn van oud en nieuw pakken we onze spullen in en reizen we een klein stukje om hoog met de taxi. Naar het volgende strand: Agonda. Een rustiger strand met minder Indiers. Hier boeken we ter plekke een leuk hutje op het strand. Ook hier zijn de cocktails goedkoop, het eten heerlijk, de barmannen super traag en het water lekker warm. Iedereen blijft ons maar vertellen dat Goa niks is vergeleken met de rest van India, hier is het relaxt en niet zo druk en dat schijnt in de rest van India wel anders te zijn. We blijven nog een paar daagjes in Goa en vertrekken daarna naar Udaipur en zijn dus heeeeel benieuwd.
Emiel is de sjaak want hij moet elke ochtend een verplicht yoga lesje bij mij volgen, maar volgens mij vind hij dit stiekem best leuk!
Voor onze laatste 2 stranddagen besluiten we nog een strandje verder te gaan. Cola beach schijnt mooi te zijn. Met een kleine en te dure taxi rit worden we naar het strand gebracht. Al snel blijkt waarom dit taxi ritje iets duurder is. Er is geen we naar het strand maar we rijden met een klein autootje dwars door de jungle en de vlaktes, heel vreemd. Bovenaan een klif stopt de beste chauffeur en zegt, jullie zijn er, het laatste stukje moet je alleen even de trap aflopen (denk aan: mega stijle en hoge trap met beide 30 KG aan spullen). Maar eenmaal beneden komen we in de oase van cola beach. Jeetje wat mooi! Het had wel onze huwelijksreis kunnen zijn. We boeken een mooi hutje op het strand en vertoeven hier nog 2 dagen.
Udaipur:
Dan zit onze strandvakantie erop. Met het vliegtuig gaan vanuit Goa naar Udaipur. Een kleine stad in India maar nog steeds veel groter dan onze grootste stad Amsterdam. In het donker komen we aan in onze nieuwe stad. De chaos is er inderdaad niet minder op geworden, langs de weg zien we overal brandjes en zelfs midden in zo’n grote stad overal koeien. Ook deze taxi chauffeur is weer ontzettend aardig en verteld onze allemaal leuke ins en outs over India. Over hoe normaal het uithuwelijken hier nog steeds is, dat hij een neef in Nederland heeft en dat Udaipur een ontzettend schone lucht heeft (hier denken wij wel iets anders over haha). Ons hotel blijkt waanzinnig. Voor 55 euro per nacht voelen we ons een koning en koningin, ook wel eens lekker!
De volgende dag gaan we op tour. Voor 10 euro hebben we een riksja inclusief chauffeur die onze de hele dag rondrijd! Bizar! We zien alle toeristische high lights, gaan lekker uiteten, zien apen midden in de stad en zelfs een olifant op de snelweg..
Ik schrijf dit vanuit onze eerste treinrit. Een ritje van 6:00 ’s ochtends tot half 2 ’s middags, van Udaipur naar Jaipur. Best lang dus!
En morgen ben ik jaaaarig! Super leuk!
XX Anne
Comments